Σε πίεση οι προμηθευτές ρεύματος λίγες μέρες πριν τη δημοπρασία NOME

Ευνοϊκά υποδέχτηκαν οι εταιρείες το γεγονός ότι η ποσότητα που θα δημοπρατηθεί θα είναι σε σχετικά υψηλά επίπεδα, στα 400 MWh/h.

Ευνοϊκό είναι επίσης το γεγονός ότι δεν υπήρξε τελικά μεγάλη έλλειψη ρεύματος στην Ευρώπη και συνεπώς, τουλάχιστον προς ώρας, δεν ανέβηκαν υπερβολικά οι τιμές. Έτσι οι εισαγωγές αποτελούν μια λύση που την αξιοποιούν σε μεγάλο βαθμό οι προμηθευτές, προκειμένου να είναι όσο το δυνατόν λιγότερο εκτεθειμένοι στην Οριακή Τιμή Συστήματος.

Παρόλα αυτά, το συνολικό περιβάλλον δημιουργεί ανασφάλεια, γεγονός που κάνει τις εταιρείες να θέλουν να εξασφαλίσουν ποσότητες ρεύματος ακόμα και σε υψηλές τιμές. Ταυτόχρονα έχουν μπεί δυναμικά στην αγορά νέοι παίχτες (για παράδειγμα οι προερχόμενοι από το χώρο του αερίου) οι οποίοι δεν έχουν επαρκείς ποσότητες από τις προηγούμενες δημοπρασίες για να υποστηρίξουν την ανάπτυξή τους.

Οι προμηθευτές περιμένουν με ανακούφιση την επερχόμενη, έστω και «κουτσουρεμένη», μείωση της «χρέωσης προμηθευτή», μείωση που εκτιμάται ότι θα κινηθεί στα επίπεδα του 20% με 25%. Από την άλλη όμως, μαζί με τη μείωση της «χρέωσης προμηθευτή» θα ξεκινήσει και πάλι η πληρωμή των ΑΔΙ που έχει σταματήσει από τον Απρίλιο. Οι μειοδοτικές δημοπρασίες μάλιστα θα ξεκινήσουν από τα 39.000 ευρώ ανά MW σύμφωνα με όσα αναφέρουν οι πληροφορίες με βάση το σχέδιο που έστειλε το ΥΠΕΝ στις Βρυξέλλες. «Τα ΑΔΙ πρέπει να υπάρχουν, είναι σωστό να υπάρχει ο μηχανισμός, αλλά ο υπολογισμός της αποζημίωσης είναι λάθος» ανέφερε χθες, μιλώντας στους δημοσιογράφους, ο επικεφαλής της WATT+VOLT Τάσος Παπαναγιώτου.

Η προσδοκία πλέον είναι να κρατηθεί χαμηλότερα από την τελευταία φορά η τελική τιμή της ερχόμενης δημοπρασίας NOME, καθώς τα επίπεδα των 45,2 ευρώ/MWh που έκλεισε τον Οκτώβριο θεωρούνται σχεδόν απαγορευτικά για πραγματικό ανταγωνισμό.

Στην πράξη, εάν οι τιμές στα NOME κινηθούν ψηλά, τα περιθώρια των προμηθευτών να δώσουν τιμολόγια που να είναι αισθητά χαμηλότερα από τη ΔΕΗ περιορίζονται από δύο παράγοντες:

Πρώτον από την έκπτωση 15% προς τους καλοπληρωτές που έχει υιοθετήσει ο δεσπόζων παίκτης. «Το πρώτο φρένο μπήκε στα τέλη Ιουνίου του ΄16 όταν η ΔΕΗ πρόσφερε 15% έκπτωση, κίνηση που καθήλωσε το άνοιγμα της αγοράς και έπρεπε να ξεκινήσουμε από την αρχή» ανέφερε χαρακτηριστικά χθες ο κ. Τάσος Παπαναγιώτου.

Η κίνηση αυτή της ΔΕΗ ανάγκασε και τους άλλους προμηθευτές να προχωρήσουν σε ανάλογες εκπτώσεις χωρίς αυτό να αποτελεί δική τους, οικονομικά συμβατή επιλογή, σε αρκετές περιπτώσεις. Εδώ να σημειωθεί ότι οι ιδιώτες παίκτες, έχουν μεν μικρότερες λειτουργικές δαπάνες από τη ΔΕΗ, αντιμετωπίζουν όμως υψηλά κόστη ανάπτυξης δικτύου πωλήσεων και άλλες επενδυτικές δαπάνες, που δικαιολογούν τα υψηλότερα κόστη σε σχέση με το δεσπόζοντα παίκτη.

Ο δεύτερος παράγοντας που περιορίζει τα περιθώρια των προμηθευτών για ανταγωνιστικά τιμολόγια είναι ότι η ΔΕΗ ενσωμάτωσε και δεν μετακύλησε στα τιμολόγια, ούτε καν εν μέρει, τη μεγάλη επιβάρυνση που έχουν όλοι οι προμηθευτές μετά την επιβολή της λεγόμενης «χρέωσης προμηθευτή». Το ίδιο βεβαίως έκαναν εκόντες άκοντες και οι υπόλοιποι παίχτες, καθώς για να προσελκύσουν κάποιο πελάτη, η πρώτη προϋπόθεση είναι να είναι φθηνότεροι, έστω και λίγο, από τη ΔΕΗ. Η εκτίμηση που υπάρχει στις Βρυξέλλες είναι ότι η «χρέωση προμηθευτή» απορρόφησε το 70% της έκπτωσης που πέτυχαν οι ιδιώτες προμηθευτές από τις τιμές των δημοπρασιών NOME.

Να σημειωθεί τέλος, ότι οι περιορισμοί, όσον αφορά την εξαγωγή ρεύματος προερχόμενου από τις δημοπρασίες NOME, είναι πλέον πιο… ισχνοί. Στην επόμενη δημοπρασία, σύμφωνα με κάποιες εκτιμήσεις, δεν θα μπορέσουν να λάβουν μέρος δύο παίχτες που είναι αποκλειστικά traders και δεν εκπροσωπούν κανένα καταναλωτή. Στην ουσία όμως η εξαγωγική δραστηριότητα των προμηθευτών, είτε άμεσα είτε έμμεσα, είναι ανεμπόδιστη.