Γράφει ο δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος
ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ κρίσιμες εξελίξεις στη Συρία όπως και η δραματική κλιμάκωση των επιμέρους αντιπαραθέσεων προκαλούν εντονότατη ανησυχία σε ό,τι αφορά την έστω προβληματική «διατήρηση» της περιφερειακής σταθερότητας, ενώ εγκυμονούν κίνδυνοι που ενδέχεται να προκαλέσουν αλυσιδωτές αντιδράσεις με παγκόσμιες προεκτάσεις. Δεν είναι καθόλου μακριά η περίπτωση ανεξέλεγκτων και επώδυνων καταστάσεων, αφού στη γωνιά της ανατολικής Μεσογείου συγκεντρώνονται λίαν υπολογίσιμες στρατιωτικές διακλαδικές δυνάμεις από τα πιο ισχυρά κράτη του πλανήτη, που είναι παράλληλα πυρηνικές δυνάμεις με πανίσχυρα και εκσυγχρονισμένα πυρηνικά οπλοστάσια 4ης γενιάς. Τα τραγικά γεγονότα στην Ντούμα της ανατολικής Γκουντ/Δαμασκού, όπου για μία ακόμα φορά είχαμε ρίψη νευροπαραλυτικών παραγόντων κατά παράβαση γνωστών Συνθηκών του 1993 (ως και πρότερων) που διέπουν τον χημικό αφοπλισμό (πιθανότατα από το καθεστώς Ασαντ), έχουν τις τελευταίες ημέρες οδηγήσει σε ένα προς στιγμή παραμερισμό από την επικαιρότητα των γνωστών ενδοσυριακών ζητημάτων (επιχειρήσεις του καθεστώτος της Δαμασκού, κουρδικό, η κατάσταση αναφορικά με τις βάσεις των ΗΠΑ ανατολικά του Ευφράτη, Μάνμπιτς κ.ά.), ενώ το ενδιαφέρον έχει στραφεί στο ενδεχόμενο σύγκρουσης της Δύσης με τη Μόσχα, η οποία στη Συρία παραμένει εκ των βασικών «παικτών», καθώς το καθεστώς Ασαντ στη Δαμασκό επιβίωσε χάρη στην από του φθινόπωρου του 2015 πολύπλευρη ρωσική και ιρανική στρατιωτική και οικονομική βοήθεια.
ΣΥΝΕΠΩΣ, η Τουρκία λογικά θα κληθεί μέσα στο προσεχές διάστημα να πάρει θέση, αφού η Δύση και οι ηγεσίες των συντηρητικών αραβικών κρατών διαφωνούν με τα σχέδια Πούτιν-Ρουχανί στη Μεσοποταμία, όποτε η θέση της Αγκυρας θα πρέπει να ξεκαθαριστεί, γιατί δεν ταυτίζονται σε τίποτα τα συμφέροντα του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ με εκείνα της ανακάμπτουσας μετά από σχεδόν τρεις δεκαετίες Ρωσίας. Η προσεχής Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες που θα καθορίσει το μέλλον της Συμμαχίας σε διάφορα σημεία του πλανήτη όπως και τις σχέσεις με τη Μόσχα, η όποια κλιμάκωση των αντιπαραθέσεων στη Μεσοποταμία και ειδικά στη Συρία, το ενδεχόμενο αμερικανικής ή ισραηλινής προληπτικής επίθεσης στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν, αλλά και οι εσωτερικές εξελίξεις στη χώρα (προσεχείς εκλογικές διαδικασίες για προεδρικές και βουλευτικές εκλογές, που πιθανό να διεξαχθούν νωρίτερα), είναι οι βασικές τάσεις που θα καθορίσουν πολλά σχετικά με το μέλλον της χώρας και αναμφίβολα μέσα στην προσεχή διετία θα έχουν επιπτώσεις στην ευρωατλαντική-ευρασιατική-μεσανατολική και μεσογειακή ασφάλεια. Ο δρόμος για τον εκρηκτικού ταπεραμέντου Ερντογάν έχει πολλά εμπόδια και πολύπλευρες δυσχέρειες, ενώ δεν μπορεί να αποκλειστεί από δικής του πλευράς η όποια εκμετάλλευση ευκαιριών όπως και διεύρυνση των προκλήσεων προς όλες τις κατευθύνσεις, με σκοπό μελλοντικές μοιρασιές και διατήρησης κάποιου ευκαιριακού «ηγεμονικού» προφίλ. Πάντως η Αγκυρα εισέρχεται σε μια πολύ δύσκολη φάση των εξωτερικών της σχέσεων, με άγνωστο το τελικό αποτέλεσμα.
Πηγή: Real.gr
στο 