Η Πανελλήνια Ομοσπονδία Εργαζομένων στον Επισιτισμό – Τουρισμό (ΠΟΕΕΤ) χαιρέτισε την απόφαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας να προτείνει στην υπουργό Εργασίας, Έφη Αχτσιόγλου, την υπογραφή της επέκτασης και υποχρεωτικής εφαρμογής της κλαδικής σύμβασης ξενοδοχοϋπαλλήλων.
Η ανακοίνωση της ΠΟΕΕΤ
“Χαιρετίζουμε την ομόφωνη απόφαση του Ανωτάτου Συμβουλίου Εργασίας (Α.Σ.Ε) στη σημερινή του συνεδρίαση, που προτείνει στην Υπουργό Εργασίας την υπογραφή επέκτασης και υποχρεωτικής εφαρμογής της Κλαδικής μας Σύμβασης Ξενοδοχοϋπαλλήλων που ακολουθεί την κήρυξη ως γενικώς υποχρεωτικών των αντίστοιχων Τοπικών Κλαδικών Συμβάσεων Λασιθίου και Χανίων.
Η απόφαση επιβεβαιώνει τη βούληση εργαζομένων και εργοδοτών, όταν συμφωνήσαμε το σχετικό συμβατικό όρο για να προβούμε από κοινού σε όλες τις ενδεδειγμένες ενέργειες προκειμένου για την κήρυξη της παρούσας κλαδικής συλλογικής σύμβασης εργασίας ως γενικώς υποχρεωτικής, καθόσον η κήρυξη αυτή θα είναι προς όφελος των μελών αμφοτέρων των συμβαλλομένων μερών (ΣΣΕ, άρθρο 7).
Ο αγώνας μας για τη συλλογική ρύθμιση των εργασιακών σχέσεων στον Επισιτισμό Τουρισμό είναι αδιάκοπος, όσο και αν η μάχη σε αυτή τη δυστοπική μνημονιακή εποχή ήταν εν πολλοίς άνιση από την απώλεια κάθε διαπραγματευτικής ισχύος, μέσα στο ασφυκτικό μνημονιακό πλαίσιο απορρύθμισης και ευελιξίας που μας επεβλήθη. Αλλά αυτοί που πιστεύαμε στην αξία του κοινωνικού διαλόγου και των συλλογικών ρυθμίσεων ήμασταν απελπιστικά λίγοι από όλες τις πλευρές. Ορισμένοι αντί να καθίσουν με τους εργοδότες στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, περιορίζονται σε προσχηματικές καταγγελίες που αγνοούν τη μεταμνημονιακή πραγματικότητα, αναμασώντας ουσιαστικά τις εμμονές και ιδεοληψίες τους και εγκαταλείποντας τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων του Ιδιωτικού Τομέα έρμαια στις διαθέσεις των δογματικών εμμονών για την εσωτερική υποτίμηση μερίδας των εργοδοτών, δεδομένου ότι πολλοί από αυτούς υπερασπίζονται στα λόγια τις ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις, αλλά στη πράξη προσπάθησαν εμονικά για την απαλλαγή τους από κάθε έννοια συλλογικής ρύθμισης, η οποία τους επέτρεπε ως τώρα να εφαρμόζουν όρους αμοιβής και εργασίας ανειδίκευτου εργάτη.
Η παρουσία συλλογικής ρύθμισης στον Ξενοδοχειακό τομέα δημιουργεί ένα νέο τοπίο στις εργασιακές σχέσεις, αποκαθιστά σε σημαντικό ποσοστό την αγοραστική δύναμη όλων των εργαζομένων, θέτει όρους ισότητας και βάζει φραγμό στην εξατομίκευση των όρων αμοιβής και εργασίας και στην απορρύθμιση και χειραγώγηση των εργασιακών σχέσεων στο κλάδο, καθώς και μηδενίζει τον αθέμιτο ανταγωνισμό μεταξύ των επιχειρήσεων”.
στο 