Το εκλογικό αποτέλεσμα στο κρατίδιο της Έσσης σχολιάζει και αναλύει εκτενώς ο γερμανικός Τύπος, εστιάζοντας στα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα κόμματα του «μεγάλου συνασπισμού», την θεαματική ανάκαμψη των Πρασίνων αλλά και την σταθερή πλέον παρουσία του ακροδεξιού AfD, το οποίο, όπως σημειώνει το Spiegel Online «εκπροσωπείται πλέον στα κοινοβούλια και των 16 κρατιδίων, πέρα από την Ομοσπονδιακή Βουλή και τη μια έδρα που έχει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο».
Η «πράσινη τύχη» και το «Βατερλώ του SPD»
Από την πλευρά της η Süddeutsche Zeitung στο πρωτοσέλιδό της εστιάζει στις μεγάλες απώλειες για το CDU και το SPD σημειώνοντας ότι «τα δύο κόμματα βιώνουν μια πανωλεθρία» ενώ παράλληλα συσχετίζει το εκλογικό αποτέλεσμα της Έσσης με εκείνο της Βαυαρίας. Με το εκλογικό αποτέλεσμα της Έσσης, σημειώνει η SZ, «αυξάνεται η πίεση που ασκείται στις επικεφαλής των κομμάτων του κυβερνώντος συνασπισμού στο Βερολίνο, την Άνγκελα Μέρκελ( (CDU) και την Αντρέα Νάλες (SPD). Ήδη στις εκλογές στη Βαυαρία πριν δύο εβδομάδες το CSU (σς: το αδελφό κόμμα του CDU που μετέχει επίσης στην κυβέρνηση) έχασε την απόλυτη πλειοψηφία και το SPD έλαβε μονοψήφιο ποσοστό, που σημαίνει ότι κατέληξε στην πέμπτη θέση σε σύνολο έξι κομμάτων στο βαυαρικό κοινοβούλιο».
Την άνοδο των Πρασίνων και την εκλογική επιτυχία του Τάρεκ αλ Ουαζίρ, που οδήγησε τους Πράσινους να διπλασιάσουν το ποσοστό τους, σχολιάζει η Frankfürter Allgemeine Zeitung σε άρθρο με τίτλο «H πράσινη τύχη» σημειώνοντας: «Πριν από δύο εβδομάδες σε δημοσκόπηση ρώτησαν πολίτες εάν θα προτιμούσαν ως πρωθυπουργό στην Έσση τον νυν πρωθυπουργό Φόλκερ Μπουφιέ (CDU) ή τον Σοσιαλδημοκράτη Τόρστεν Σέφερ-Γκούμπελ. Η ψηφοφορία έκλεισε σαφώς υπέρ του Μπουφιέ. Το αποτέλεσμα θα ήταν όμως διαφορετικό αν είχαν ρωτήσει και για τον Ταρέκ αλ Ουαζίρ, που εδώ και πέντε χρόνια συμμετέχει στην τοπική κυβέρνηση με τους Πράσινους. Σε άλλη ερώτηση ο ίδιος βγήκε με διαφορά ο πιο δημοφιλής πολιτικός της Έσσης». Όπως σημειώνει η εφημερίδα, οι Πράσινοι «ήταν προ πολλού προσχεδιασμένο ότι δεν θα κατέβαιναν στις εκλογές με την αξίωση να συγκεντρώσουν όλους τους ψηφοφόρους. Στο μεταξύ τους αρκεί να γίνουν τόσο ισχυροί ώστε να μην μπορεί η διακυβέρνηση να ασκείται εναντίον τους. […] Οι Πράσινοι κατάφεραν με το δικό τους ‘Υes we can’ να γίνουν μια επιτυχημένη αντιπρόταση σε μια πολιτική του φόβου και της αντίδρασης».
Η FAZ σχολιάζει επίσης την καταβαράθρωση του SPD και εξετάζει τους λόγους που το οδήγησαν σε αυτό το σημείο σημειώνοντας: «Η ειρωνεία θα ήταν μετά από 20 χρόνια το SPD να συμμετάσχει ξανά στην τοπική κυβέρνηση αλλά μόνο ως μικρός εταίρος μετά τους Πράσινους». Όπως αναφέρει το σχόλιο, κανείς στην ηγεσία του SPD δεν μπορεί να αμφιβάλλει ότι η «ανανέωση» του κόμματος δεν μπορεί να συνεχιστεί με τον ίδιο τρόπο». Επίσης αναζητώντας τους λόγους που οδήγησαν στην πτώση των Σοσιαλδημοκρατών σημειώνει: «Για τον μαρασμό του SPD δεν ευθύνεται όμως μόνο η Μέρκελ. Η παρακμή ξεκίνησε μετά την ‘Ατζέντα 2010’. Τα ηγετικά στελέχη τους σε θέσεις που σχετίζονται με την οικονομία έχουν έκτοτε στιγματιστεί ως ‘νεοφιλελεύθεροι’ ενώ η αριστερή πτέρυγα κυβερνά καθοδικά το κόμμα εποφθαλμιώντας τους Πράσινους και προσφάτως παρακολουθώντας με πανικό το AfD. Για το λόγο αυτό το SPD έχει χάσει πια τη δική του γλώσσα και στα κοινωνικοπολιτικά θέματα, όπως για παράδειγμα το προσφυγικό. Όχι μόνο στη Β. Ρηνανία-Βεστφαλία αλλά και στη βιομηχανική Έσση το SPD βιώνει το δικό του Βατερλώ».
Πηγή: Deutsche Welle
στο 