Του Γιώργου Κ. Ανδρή
Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο οδηγείται η Ελλάδα για υπόθεση που αφορά στην χρονομίσθωση αυτοκινήτων με πινακίδες κυκλοφορίας άλλων κρατών-μελών στα οποία απαγορεύει η χώρα μας να κυκλοφορούν χωρίς να καταβληθεί το Τέλος Ταξινόμησης.
Σύμφωνα την Ευρωπαϊκή Επιτροπή η ενοικίαση ή χρονομίθωση οχήματος από άλλο κράτος-μέλος στην Ελλάδα δεν αποτελεί πώληση αλλά παροχή υπηρεσίας και το Τέλος Ταξινόμησης στην χώρα μας δεν είναι συνδεδεμένο με την κυκλοφορία του οχήματος και την διάρκεια αυτής αλλά με την Ταξινόμηση καθ’ αυτή.
Η Επιτροπή Τέλους Ταξινόμησης δεν είναι ασυμβίβαστη με το δίκαιο της ΕΕ παρόλα αυτά με την επιβολή του Τέλους Ταξινόμησης στην Ελλάδα για ένα όχημα που έχει ταξινομηθεί σε άλλο κράτος-μέλος της ΕΕ στο οποίο έχει ήδη καταβληθεί το Τέλος καθώς κάτι τέτοιο καθιστά δυσχερείς τις διασυνοριακές συμβάσεις Leasing και αντιβαίνει στις Αρχές της ΕΕ για την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Αν καταδικαστεί η Ελλάδα τότε θα πρέπει να συμμορφωθεί με την απόφαση και να επιτρέπει να κυκλοφορούν χρονομισθωμένα αυτοκίνητα με πινακίδες άλλων κρατών-μελών τα οποία δεν θα χρειάζεται να καταβάλουν Τέλος Ταξινόμησης. Ωστόσο σύμφωνα με πληροφορίες του Enikonomia το πιο πιθανό σενάριο είναι τα συγκεκριμένα οχήματα να καταβάλουν μερος του Τέλους Ταξινόμησης το οποίο θα υπολογίζεται από το χρόνο μίσθωσης των οχημάτων δηλαδή τους μήνες ή τα έτη που θα κυκλοφορούν τα αυτοκίνητα στην Ελλάδα…
Ειδικότερα η Ευρωπαϊκή Επιροπή στο υπόμνημά της προς το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο αναφέρει χαρακτηριστικά πως: «Τα άρθρα 56 έως 62 της ΣΛΕΕ απαγορεύουν την εφαρμογή οποιασδήποτε εθνικής νομοθετικής ρυθμίσεως που έχει ως αποτέλεσμα να καθίσταται η παροχή υπηρεσιών μεταξύ κρατών μελών δυσκολότερη απ’ ό,τι η παροχή υπηρεσιών που πραγματοποιείται αποκλειστικώς στο εσωτερικό ενός κράτους μέλους.
Κατά τον ελληνικό τελωνειακό κώδικα, πρόσωπα εγκατεστημένα στο εσωτερικό της χώρας δεν επιτρέπεται να κατέχουν ή να κυκλοφορούν, πέρα από συγκεκριμένη προθεσμία, κοινοτικά οχήματα χωρίς την καταβολή του τέλους ταξινόμησης. Το τέλος ταξινόμησης καταβάλλεται άπαξ και δεν προβλέπεται κατά κανένα τρόπο μερική ή ολική επιστροφή, εφόσον ο υπολογισμός του δεν συνδέεται με τη διάρκεια της κυκλοφορίας του οχήματος, αλλά με την ταξινόμηση καθαυτή.
Η Επιτροπή θεωρεί ότι η επιβολή τέλους ταξινόμησης στην Ελλάδα αυτή καθαυτή δεν είναι ασυμβίβαστη με το δίκαιο της ΕΕ. Εντούτοις, η επιβολή πλήρους τέλους ταξινόμησης σε ένα κράτος μέλος για όχημα ταξινομημένο σε άλλο κράτος μέλος καθιστά δυσχερείς τις διασυνοριακές συμβάσεις leasing και αντιβαίνει στις αρχές της ΣΛΕΕ όπως στην αρχή της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών (υποθέσεις C-451/99 Cura Anlagen, C-242/05 Coevering, C-42/08 Ilhan κ.ά.).
Ζητεί από το Δικαστήριο να αναγνωρίσει ότι η Ελλάδα, εισπράττοντας ολόκληρο το ποσό του τέλους ταξινόμησης κατά την ταξινόμηση οχήματος μισθωμένου ή χρησιμοποιούμενου με χρηματοδοτική μίσθωση από πελάτη που είναι κάτοικος Ελλάδας από προμηθευτή εγκατεστημένο σε άλλο κράτος μέλος, χωρίς να λαμβάνονται υπόψη η διάρκεια της σύμβασης χρηματοδοτικής μίσθωσης ή της σύμβασης ενοικίασης και η διάρκεια χρήσης του εν λόγω οχήματος στο εθνικό έδαφος της Ελλάδος, παραβαίνει τις υποχρεώσεις της δυνάμει των άρθρων 56 έως 62 της ΣΛΕΕ σχετικά με την ελεύθερη παροχή υπηρεσιών.».
στο 